ภัยคุกคามและช่องโหว่: องค์ประกอบสำคัญในการจัดการความเสี่ยงตาม ISO 27001

 

ในบริบทของมาตรฐาน ISO 27001 ว่าด้วยระบบการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ (ISMS) "ภัยคุกคาม" (Threat) และ "ช่องโหว่" (Vulnerability) เป็นสององค์ประกอบสำคัญที่เกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด และเป็นพื้นฐานสำคัญในการประเมินและจัดการความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศขององค์กร

ความหมายและความแตกต่าง

• ภัยคุกคาม (Threat): หมายถึง สาเหตุที่อาจเป็นไปได้ของการเกิดเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความลับ (Confidentiality) ความถูกต้องครบถ้วน (Integrity) และสภาพความพร้อมใช้งาน (Availability) ของสารสนเทศ ภัยคุกคามอาจมีที่มาจากหลายแหล่ง เช่น ผู้ไม่หวังดีภายในองค์กร ผู้ไม่หวังดีภายนอกองค์กร ภัยธรรมชาติ หรือความผิดพลาดของระบบ  

• ช่องโหว่ (Vulnerability): หมายถึง จุดอ่อนหรือข้อบกพร่องในสินทรัพย์ (Asset) หรือมาตรการควบคุม ซึ่งภัยคุกคามอาจใช้ประโยชน์จากช่องโหว่นี้เพื่อก่อให้เกิดความเสียหาย ช่องโหว่อาจอยู่ในรูปแบบของความผิดพลาดในการออกแบบระบบ การตั้งค่าที่ไม่เหมาะสม หรือการขาดมาตรการควบคุมที่เพียงพอ   

ความสัมพันธ์และการนำไปใช้ใน ISO 27001

ISO 27001 กำหนดให้องค์กรต้องดำเนินการประเมินความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ โดยในการประเมินความเสี่ยงนั้น องค์กรต้องพิจารณาทั้งภัยคุกคามและช่องโหว่ที่เกี่ยวข้อง    

• องค์กรต้องระบุภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นกับสารสนเทศขององค์กร และวิเคราะห์ว่าภัยคุกคามเหล่านั้นมีโอกาสที่จะใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ใดได้บ้าง

• การประเมินความเสี่ยงต้องพิจารณาทั้งโอกาสที่จะเกิดภัยคุกคาม (Likelihood) และผลกระทบ (Impact) ที่อาจเกิดขึ้นหากภัยคุกคามนั้นเกิดขึ้นจริง    

• ผลลัพธ์จากการประเมินความเสี่ยงจะนำไปใช้ในการกำหนดมาตรการควบคุมความเสี่ยงที่เหมาะสม เพื่อลดโอกาสที่จะเกิดภัยคุกคาม หรือลดผลกระทบหากเกิดเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ขึ้น    

ผลลัพธ์และประโยชน

การทำความเข้าใจและจัดการกับภัยคุกคามและช่องโหว่อย่างมีประสิทธิภาพ ช่วยให้องค์กรสามารถ

• ระบุความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศได้อย่างครอบคลุมและแม่นยำ

• กำหนดมาตรการควบคุมความเสี่ยงที่ตรงจุดและมีประสิทธิภาพ

• ลดโอกาสที่จะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ และลดความเสียหายหากเกิดขึ้น

• สร้างระบบการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศที่แข็งแกร่งและยั่งยืน

โดยสรุป ภัยคุกคามและช่องโหว่เป็นสององค์ประกอบสำคัญที่องค์กรต้องให้ความสนใจในการจัดการความเสี่ยงตามมาตรฐาน ISO 27001 การทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างภัยคุกคามและช่องโหว่ และการนำข้อมูลเหล่านี้มาใช้ในการประเมินและจัดการความเสี่ยง จะช่วยให้องค์กรสามารถปกป้องสารสนเทศของตนเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผู้เขียน ปริญญ์ เสรีพงศ์ ที่ปรึกษา ISO 27001 pryn@sdxdataverse.com

ภัยคุกคามและช่องโหว่: องค์ประกอบสำคัญในการจัดการความเสี่ยงตาม ISO 27001

Posted by pryn No comments

 

ในบริบทของมาตรฐาน ISO 27001 ว่าด้วยระบบการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ (ISMS) "ภัยคุกคาม" (Threat) และ "ช่องโหว่" (Vulnerability) เป็นสององค์ประกอบสำคัญที่เกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด และเป็นพื้นฐานสำคัญในการประเมินและจัดการความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศขององค์กร

ความหมายและความแตกต่าง

• ภัยคุกคาม (Threat): หมายถึง สาเหตุที่อาจเป็นไปได้ของการเกิดเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อความลับ (Confidentiality) ความถูกต้องครบถ้วน (Integrity) และสภาพความพร้อมใช้งาน (Availability) ของสารสนเทศ ภัยคุกคามอาจมีที่มาจากหลายแหล่ง เช่น ผู้ไม่หวังดีภายในองค์กร ผู้ไม่หวังดีภายนอกองค์กร ภัยธรรมชาติ หรือความผิดพลาดของระบบ  

• ช่องโหว่ (Vulnerability): หมายถึง จุดอ่อนหรือข้อบกพร่องในสินทรัพย์ (Asset) หรือมาตรการควบคุม ซึ่งภัยคุกคามอาจใช้ประโยชน์จากช่องโหว่นี้เพื่อก่อให้เกิดความเสียหาย ช่องโหว่อาจอยู่ในรูปแบบของความผิดพลาดในการออกแบบระบบ การตั้งค่าที่ไม่เหมาะสม หรือการขาดมาตรการควบคุมที่เพียงพอ   

ความสัมพันธ์และการนำไปใช้ใน ISO 27001

ISO 27001 กำหนดให้องค์กรต้องดำเนินการประเมินความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ โดยในการประเมินความเสี่ยงนั้น องค์กรต้องพิจารณาทั้งภัยคุกคามและช่องโหว่ที่เกี่ยวข้อง    

• องค์กรต้องระบุภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นกับสารสนเทศขององค์กร และวิเคราะห์ว่าภัยคุกคามเหล่านั้นมีโอกาสที่จะใช้ประโยชน์จากช่องโหว่ใดได้บ้าง

• การประเมินความเสี่ยงต้องพิจารณาทั้งโอกาสที่จะเกิดภัยคุกคาม (Likelihood) และผลกระทบ (Impact) ที่อาจเกิดขึ้นหากภัยคุกคามนั้นเกิดขึ้นจริง    

• ผลลัพธ์จากการประเมินความเสี่ยงจะนำไปใช้ในการกำหนดมาตรการควบคุมความเสี่ยงที่เหมาะสม เพื่อลดโอกาสที่จะเกิดภัยคุกคาม หรือลดผลกระทบหากเกิดเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ขึ้น    

ผลลัพธ์และประโยชน

การทำความเข้าใจและจัดการกับภัยคุกคามและช่องโหว่อย่างมีประสิทธิภาพ ช่วยให้องค์กรสามารถ

• ระบุความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศได้อย่างครอบคลุมและแม่นยำ

• กำหนดมาตรการควบคุมความเสี่ยงที่ตรงจุดและมีประสิทธิภาพ

• ลดโอกาสที่จะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ และลดความเสียหายหากเกิดขึ้น

• สร้างระบบการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศที่แข็งแกร่งและยั่งยืน

โดยสรุป ภัยคุกคามและช่องโหว่เป็นสององค์ประกอบสำคัญที่องค์กรต้องให้ความสนใจในการจัดการความเสี่ยงตามมาตรฐาน ISO 27001 การทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างภัยคุกคามและช่องโหว่ และการนำข้อมูลเหล่านี้มาใช้ในการประเมินและจัดการความเสี่ยง จะช่วยให้องค์กรสามารถปกป้องสารสนเทศของตนเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผู้เขียน ปริญญ์ เสรีพงศ์ ที่ปรึกษา ISO 27001 pryn@sdxdataverse.com

Risk-Based Approach ใน ISO 27001: หัวใจสำคัญของการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ

มาตรฐาน ISO 27001 ว่าด้วยระบบการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ (ISMS) มีหัวใจสำคัญอยู่ที่การนำ "Risk-Based Approach" หรือแนวทางการบริหารจัดการความเสี่ยงมาประยุกต์ใช้ ซึ่งไม่ใช่เพียงการระบุและประเมินความเสี่ยง แต่ยังรวมถึงการจัดการความเสี่ยงเหล่านั้นอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง

ที่มาและความสำคัญ

แนวคิด Risk-Based Approach ใน ISO 27001 มีที่มาจากหลักการที่ว่าแต่ละองค์กรมีบริบท ความเสี่ยง และความต้องการด้านความมั่นคงปลอดภัยของสารสนเทศที่แตกต่างกันไป ดังนั้น การกำหนดมาตรการควบคุมความเสี่ยงจึงไม่สามารถใช้แนวทางเดียวกันได้ทั้งหมด แต่ต้องพิจารณาจากปัจจัยเฉพาะของแต่ละองค์กรเป็นสำคัญ    

หลักการและการนำไปใช้

ISO 27001 กำหนดให้องค์กรต้องดำเนินการประเมินความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศอย่างเป็นระบบ โดยมีขั้นตอนสำคัญคือ   

1. การกำหนดเกณฑ์การประเมินความเสี่ยง: ซึ่งรวมถึงเกณฑ์การยอมรับความเสี่ยงและเกณฑ์ในการประเมินความเสี่ยง    

2. การระบุความเสี่ยง: โดยพิจารณาจากประเด็นทั้งภายนอกและภายในองค์กรที่อาจส่งผลกระทบต่อความมั่นคงปลอดภัยของสารสนเทศ  

3. การวิเคราะห์ความเสี่ยง: เพื่อประเมินโอกาสที่จะเกิดเหตุการณ์ความเสี่ยงและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น    

4. การประเมินความเสี่ยง: เพื่อจัดลำดับความสำคัญของความเสี่ยงสำหรับการจัดการ  

5. การจัดการความเสี่ยง: ซึ่งรวมถึงการเลือกมาตรการควบคุมความเสี่ยงที่เหมาะสม การจัดทำแผนจัดการความเสี่ยง และการขออนุมัติแผนจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย    

ผลลัพธ์และประโยชน์

การนำ Risk-Based Approach มาใช้ใน ISO 27001 ช่วยให้องค์กรสามารถ

• กำหนดมาตรการควบคุมความเสี่ยงที่เหมาะสมและมีประสิทธิภาพ    

• จัดสรรทรัพยากรด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศได้อย่างคุ้มค่า    

• สร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียว่าองค์กรมีการบริหารจัดการความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศอย่างเหมาะสม    

• ปรับปรุงระบบการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศอย่างต่อเนื่อง    

โดยสรุป Risk-Based Approach เป็นหลักการสำคัญที่ช่วยให้องค์กรสามารถจัดการความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศได้อย่างมีประสิทธิภาพและสอดคล้องกับบริบทขององค์กร ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญในการสร้างระบบ ISMS ที่แข็งแกร่งและยั่งยืน

ผู้เขียน ปริญญ์ เสรีพงศ์   ที่ปรึกษา ISO27001 pryn@sdxdataverse.com

Risk-Based Approach ใน ISO 27001: หัวใจสำคัญของการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ

Posted by pryn No comments

มาตรฐาน ISO 27001 ว่าด้วยระบบการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ (ISMS) มีหัวใจสำคัญอยู่ที่การนำ "Risk-Based Approach" หรือแนวทางการบริหารจัดการความเสี่ยงมาประยุกต์ใช้ ซึ่งไม่ใช่เพียงการระบุและประเมินความเสี่ยง แต่ยังรวมถึงการจัดการความเสี่ยงเหล่านั้นอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง

ที่มาและความสำคัญ

แนวคิด Risk-Based Approach ใน ISO 27001 มีที่มาจากหลักการที่ว่าแต่ละองค์กรมีบริบท ความเสี่ยง และความต้องการด้านความมั่นคงปลอดภัยของสารสนเทศที่แตกต่างกันไป ดังนั้น การกำหนดมาตรการควบคุมความเสี่ยงจึงไม่สามารถใช้แนวทางเดียวกันได้ทั้งหมด แต่ต้องพิจารณาจากปัจจัยเฉพาะของแต่ละองค์กรเป็นสำคัญ    

หลักการและการนำไปใช้

ISO 27001 กำหนดให้องค์กรต้องดำเนินการประเมินความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศอย่างเป็นระบบ โดยมีขั้นตอนสำคัญคือ   

1. การกำหนดเกณฑ์การประเมินความเสี่ยง: ซึ่งรวมถึงเกณฑ์การยอมรับความเสี่ยงและเกณฑ์ในการประเมินความเสี่ยง    

2. การระบุความเสี่ยง: โดยพิจารณาจากประเด็นทั้งภายนอกและภายในองค์กรที่อาจส่งผลกระทบต่อความมั่นคงปลอดภัยของสารสนเทศ  

3. การวิเคราะห์ความเสี่ยง: เพื่อประเมินโอกาสที่จะเกิดเหตุการณ์ความเสี่ยงและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น    

4. การประเมินความเสี่ยง: เพื่อจัดลำดับความสำคัญของความเสี่ยงสำหรับการจัดการ  

5. การจัดการความเสี่ยง: ซึ่งรวมถึงการเลือกมาตรการควบคุมความเสี่ยงที่เหมาะสม การจัดทำแผนจัดการความเสี่ยง และการขออนุมัติแผนจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย    

ผลลัพธ์และประโยชน์

การนำ Risk-Based Approach มาใช้ใน ISO 27001 ช่วยให้องค์กรสามารถ

• กำหนดมาตรการควบคุมความเสี่ยงที่เหมาะสมและมีประสิทธิภาพ    

• จัดสรรทรัพยากรด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศได้อย่างคุ้มค่า    

• สร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียว่าองค์กรมีการบริหารจัดการความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศอย่างเหมาะสม    

• ปรับปรุงระบบการจัดการความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศอย่างต่อเนื่อง    

โดยสรุป Risk-Based Approach เป็นหลักการสำคัญที่ช่วยให้องค์กรสามารถจัดการความเสี่ยงด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศได้อย่างมีประสิทธิภาพและสอดคล้องกับบริบทขององค์กร ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญในการสร้างระบบ ISMS ที่แข็งแกร่งและยั่งยืน

ผู้เขียน ปริญญ์ เสรีพงศ์   ที่ปรึกษา ISO27001 pryn@sdxdataverse.com

ISO 27001:2022 การปรับปรุง (Improvement)

 

    การปรับปรุง (Improvement) เป็นกระบวนการสำคัญที่ช่วยให้องค์กรสามารถพัฒนา ISMS อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ ISMS มีความเหมาะสม เพียงพอ และมีประสิทธิผลอยู่เสมอ โดย Clause 10 ในมาตรฐาน ISO 27001:2022 กำหนดให้มีการปรับปรุง 2 ส่วน คือ

1. การปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง (Continual improvement)

ISMS ไม่ใช่สิ่งที่ทำครั้งเดียวแล้วจบ แต่ต้องมีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงของภัยคุกคาม (Threats) การเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยี (Technology) และการเปลี่ยนแปลงของกฎหมาย (Laws and regulations)

องค์กรต้องปรับปรุงความเหมาะสม ความเพียงพอ และประสิทธิผลของ ISMS อย่างต่อเนื่อง โดยอาศัยข้อมูลที่ได้จากการประเมินสมรรถนะ (Performance evaluation) เช่น

• ผลการตรวจสอบภายใน (Internal audit): ข้อมูลจากการตรวจสอบภายใน (Internal audit) จะช่วยให้องค์กรทราบถึงจุดแข็ง (Strengths) และจุดอ่อน (Weaknesses) ของ ISMS รวมถึงข้อบกพร่อง (Nonconformities) ที่ต้องแก้ไข
• ผลการทบทวนโดยฝ่ายบริหาร (Management review): การทบทวนโดยฝ่ายบริหาร (Management review) จะช่วยให้องค์กรเห็นภาพรวมของ ISMS และตัดสินใจเกี่ยวกับการปรับปรุง ISMS
• ข้อมูลย้อนกลับ (Feedback) จากผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Interested parties): ข้อมูลย้อนกลับจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย เช่น พนักงาน (Employees) ลูกค้า (Customers) และคู่ค้า (Partners) จะช่วยให้องค์กรเข้าใจถึงความต้องการ (Needs) และความคาดหวัง (Expectations) ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และนำไปสู่การปรับปรุง ISMS ให้ดียิ่งขึ้น

ตัวอย่างการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง:

• ปรับปรุงนโยบาย (Policy) และขั้นตอน (Procedures) ให้ทันสมัย
• เพิ่มเติมมาตรการควบคุม (Controls) ใหม่ ๆ เพื่อรับมือกับภัยคุกคามรูปแบบใหม่
• พัฒนาความตระหนัก (Awareness) ของพนักงานเกี่ยวกับความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ
• ปรับปรุงประสิทธิภาพของกระบวนการจัดการเหตุการณ์ (Incident management)

2. การแก้ไขข้อบกพร่อง (Corrective action)

เมื่อเกิดข้อบกพร่อง (Nonconformity) ใน ISMS องค์กรต้องดำเนินการแก้ไข เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีก

ขั้นตอนการแก้ไขข้อบกพร่อง:

• แก้ไขข้อบกพร่อง และจัดการกับผลกระทบที่เกิดขึ้น: เช่น หากเกิดเหตุการณ์ข้อมูลรั่วไหล (Data breach) องค์กรต้องดำเนินการแก้ไข เช่น ปิดกั้นการเข้าถึงข้อมูล (Block access) และแจ้งให้ผู้ที่ได้รับผลกระทบ (Notify affected individuals) ทราบ
• ประเมินสาเหตุของข้อบกพร่อง: เช่น วิเคราะห์สาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ข้อมูลรั่วไหล (Data breach) เช่น อาจเกิดจาก Password ที่อ่อนแอ (Weak password) หรือ Software ที่มีช่องโหว่ (Vulnerability)
• ดำเนินการเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีก: เช่น กำหนดให้พนักงานใช้ Password ที่แข็งแกร่ง (Strong password) และอัพเดต Software เป็นเวอร์ชันล่าสุด (Latest version)
• ทบทวนประสิทธิผลของการแก้ไข: เช่น ติดตาม (Monitor) จำนวนเหตุการณ์ข้อมูลรั่วไหล (Data breach) หลังจากดำเนินการแก้ไข เพื่อดูว่าจำนวนเหตุการณ์ลดลงหรือไม่

ตัวอย่างข้อบกพร่อง:

• พนักงานไม่ปฏิบัติตามนโยบาย (Policy) และขั้นตอน (Procedures)
• มาตรการควบคุม (Controls) ไม่มีประสิทธิภาพ
• เกิดเหตุการณ์ด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ (Information security incident)

การปรับปรุง ISMS อย่างต่อเนื่อง และการแก้ไขข้อบกพร่อง จะช่วยให้องค์กรสามารถ

• รับมือกับภัยคุกคาม (Threats) ที่เปลี่ยนแปลงไป
• สนับสนุนวัตถุประสงค์ทางธุรกิจ (Business objectives) ขององค์กรได้อย่างมีประสิทธิภาพ
• สร้างความเชื่อมั่น (Confidence) ให้กับลูกค้า (Customers) และผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Interested parties) อื่น ๆ

    โดยสรุป เรื่องนี้เน้นย้ำให้เห็นถึงความสำคัญของการปรับปรุง ISMS อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ ISMS มีความเหมาะสม เพียงพอ และมีประสิทธิผลอยู่เสมอ และสามารถสนับสนุนวัตถุประสงค์ทางธุรกิจขององค์กรได้

ผู้เขียน ปริญญ์ เสรีพงศ์ CISA,CEH,CC ที่ปรึกษา ISO 27001  mr.pryn@gmail.com

ISO 27001:2022 การปรับปรุง (Improvement)

Posted by pryn No comments

 

    การปรับปรุง (Improvement) เป็นกระบวนการสำคัญที่ช่วยให้องค์กรสามารถพัฒนา ISMS อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ ISMS มีความเหมาะสม เพียงพอ และมีประสิทธิผลอยู่เสมอ โดย Clause 10 ในมาตรฐาน ISO 27001:2022 กำหนดให้มีการปรับปรุง 2 ส่วน คือ

1. การปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง (Continual improvement)

ISMS ไม่ใช่สิ่งที่ทำครั้งเดียวแล้วจบ แต่ต้องมีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงของภัยคุกคาม (Threats) การเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยี (Technology) และการเปลี่ยนแปลงของกฎหมาย (Laws and regulations)

องค์กรต้องปรับปรุงความเหมาะสม ความเพียงพอ และประสิทธิผลของ ISMS อย่างต่อเนื่อง โดยอาศัยข้อมูลที่ได้จากการประเมินสมรรถนะ (Performance evaluation) เช่น

• ผลการตรวจสอบภายใน (Internal audit): ข้อมูลจากการตรวจสอบภายใน (Internal audit) จะช่วยให้องค์กรทราบถึงจุดแข็ง (Strengths) และจุดอ่อน (Weaknesses) ของ ISMS รวมถึงข้อบกพร่อง (Nonconformities) ที่ต้องแก้ไข
• ผลการทบทวนโดยฝ่ายบริหาร (Management review): การทบทวนโดยฝ่ายบริหาร (Management review) จะช่วยให้องค์กรเห็นภาพรวมของ ISMS และตัดสินใจเกี่ยวกับการปรับปรุง ISMS
• ข้อมูลย้อนกลับ (Feedback) จากผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Interested parties): ข้อมูลย้อนกลับจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย เช่น พนักงาน (Employees) ลูกค้า (Customers) และคู่ค้า (Partners) จะช่วยให้องค์กรเข้าใจถึงความต้องการ (Needs) และความคาดหวัง (Expectations) ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และนำไปสู่การปรับปรุง ISMS ให้ดียิ่งขึ้น

ตัวอย่างการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง:

• ปรับปรุงนโยบาย (Policy) และขั้นตอน (Procedures) ให้ทันสมัย
• เพิ่มเติมมาตรการควบคุม (Controls) ใหม่ ๆ เพื่อรับมือกับภัยคุกคามรูปแบบใหม่
• พัฒนาความตระหนัก (Awareness) ของพนักงานเกี่ยวกับความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ
• ปรับปรุงประสิทธิภาพของกระบวนการจัดการเหตุการณ์ (Incident management)

2. การแก้ไขข้อบกพร่อง (Corrective action)

เมื่อเกิดข้อบกพร่อง (Nonconformity) ใน ISMS องค์กรต้องดำเนินการแก้ไข เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีก

ขั้นตอนการแก้ไขข้อบกพร่อง:

• แก้ไขข้อบกพร่อง และจัดการกับผลกระทบที่เกิดขึ้น: เช่น หากเกิดเหตุการณ์ข้อมูลรั่วไหล (Data breach) องค์กรต้องดำเนินการแก้ไข เช่น ปิดกั้นการเข้าถึงข้อมูล (Block access) และแจ้งให้ผู้ที่ได้รับผลกระทบ (Notify affected individuals) ทราบ
• ประเมินสาเหตุของข้อบกพร่อง: เช่น วิเคราะห์สาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ข้อมูลรั่วไหล (Data breach) เช่น อาจเกิดจาก Password ที่อ่อนแอ (Weak password) หรือ Software ที่มีช่องโหว่ (Vulnerability)
• ดำเนินการเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีก: เช่น กำหนดให้พนักงานใช้ Password ที่แข็งแกร่ง (Strong password) และอัพเดต Software เป็นเวอร์ชันล่าสุด (Latest version)
• ทบทวนประสิทธิผลของการแก้ไข: เช่น ติดตาม (Monitor) จำนวนเหตุการณ์ข้อมูลรั่วไหล (Data breach) หลังจากดำเนินการแก้ไข เพื่อดูว่าจำนวนเหตุการณ์ลดลงหรือไม่

ตัวอย่างข้อบกพร่อง:

• พนักงานไม่ปฏิบัติตามนโยบาย (Policy) และขั้นตอน (Procedures)
• มาตรการควบคุม (Controls) ไม่มีประสิทธิภาพ
• เกิดเหตุการณ์ด้านความมั่นคงปลอดภัยสารสนเทศ (Information security incident)

การปรับปรุง ISMS อย่างต่อเนื่อง และการแก้ไขข้อบกพร่อง จะช่วยให้องค์กรสามารถ

• รับมือกับภัยคุกคาม (Threats) ที่เปลี่ยนแปลงไป
• สนับสนุนวัตถุประสงค์ทางธุรกิจ (Business objectives) ขององค์กรได้อย่างมีประสิทธิภาพ
• สร้างความเชื่อมั่น (Confidence) ให้กับลูกค้า (Customers) และผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Interested parties) อื่น ๆ

    โดยสรุป เรื่องนี้เน้นย้ำให้เห็นถึงความสำคัญของการปรับปรุง ISMS อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ ISMS มีความเหมาะสม เพียงพอ และมีประสิทธิผลอยู่เสมอ และสามารถสนับสนุนวัตถุประสงค์ทางธุรกิจขององค์กรได้

ผู้เขียน ปริญญ์ เสรีพงศ์ CISA,CEH,CC ที่ปรึกษา ISO 27001  mr.pryn@gmail.com